Onlangs ging ik samen met iemand analyseren waarom zijn bedrijf niet echt op rolletjes liep. Er werd wel wat omgezet en op zich ging het wel ‘een soort van okay’, maar het wilde maar niet écht lekker lopen. Er waren al best wat jaren voorbijgegaan, maar het was nog steeds een kwestie van watertrappelen, waar hij gedacht had allang aan het borstcrawlen te zijn. Of aan het vlinderslagen. Iets snels in ieder geval. Het bleef, echter, aanvoelen als aankloten en aanmodderen.
Blijheid
Waar lag dat nou aan? Verschillende dingen kwamen voorbij: “Mensen begrijpen m’n product niet goed”, “ik heb er te weinig tijd in gestopt” en “misschien geloof ik er zelf te weinig in?”. We schreven de uiteenlopende redenen allemaal op en stelden onszelf de vraag: wat is hier nou in één zin over te zeggen? Hoe zouden we dit kunnen duiden? Hij dacht drie seconden na en zei toen: “Ik doe eigenlijk niks vanuit blijheid en vertrouwen”.
We pauzeerden even. Toen kwam de vraag op: “Waarom is dat dan zo?”. Het antwoord was duidelijk: “Ik neem alles heel serieus.”
Niet zo uniek
Echt uniek is de persoon in kwestie niet. Want zijn we niet allemaal nogal serieus als het op werk aankomt? Op de een of andere manier lijken we als maatschappij afgesproken te hebben dat werk een bloedserieuze aangelegenheid is. Loop een willekeurig bedrijf binnen en 97% van de mensen ziet er serieus uit, kijkt vrij serieus en zegt voornamelijk serieuze, verstandige dingen. Het heeft ergens iets weg van een toneelstuk. Alsof we een spelletje zijn gaan spelen (“hey, ik weet iets leuks, we gaan volwassentje spelen!”), maar niemand na een tijdje voorstelt om weer iets anders te gaan doen. Fuck knikkeren, ik speel nog effe werker.
Ja dus?
Nu zou je kunnen zeggen: nou en, moet ondernemen (of werken) dan één grote hilarische situatie zijn; een lange, goeie grap? Er zijn immers allerlei belangen mee gemoeid; je kunt geld verdienen of juist mislopen, je imago van harde werker behouden of juist verliezen, enz. enz. De lijst van risico’s kun je zo lang maken als je maar wilt. En risico’s, die vinden we niet zo chill. Er is dus van alles voor te zeggen om heel serieus te zijn als het over werk gaat.
Mwah
Toch werkt dat niet voor de man in kwestie. Voor hem is het duidelijk dat het hem belemmert om de juiste keuzes te maken en daardoor passende klanten aan te trekken. Zijn serieuze houding maakt hem een grijze muis en zorgt ervoor dat bijna niemand hem echt ziet staan. Al met al heeft alles een hoog mwah-gehalte gekregen en hij is daar wel klaar mee. Het ‘’serieusheidsinzicht’’ leidt direct tot het besluit: mijn bedrijf gaat een optimistische, vrolijke toekomst tegemoet.
-
P.s. hoe is dat voor jou? Bestaat een werkdag vooral uit aftasten, afwegen en aanpassen of zie je jezelf meer als yolo-werker?
